Σε Αναζήτηση Ηγέτη

   Ξεκινώντας το σχόλιο μου αλλά και γενικότερα την παρουσία μου στο blog(ευχαριστώ όλους για τη φιλοξενία), να ξεκαθαρίσω πως με τον τίτλο δεν αναφέρομαι σε κάποιον παίκτη-ηγέτη αλλά σε μια προσωπικότητα-ηγέτη για το ποδοσφαιρικό τμήμα γενικότερα. Σίγουρα θα μπορούσαμε να αναλύουμε για ώρες το 4-4-2 η το 4-3-3, πότε θα μάθουν μπάλα ο Βύντρα και ο Σπυρόπουλος και άλλα πολλά, ωστόσο έχω την εντύπωση πως στον σημερινό Παναθηναϊκό πρέπει να ξεκινήσουμε από τα απολύτως στοιχειώδη.
 

   Ποιος διοικεί αυτή την ομάδα και με ποιους στόχους; Πιστεύω αρκετοί δεν έχουμε πειστεί για το ρόλο Αλαφούζου στο σύλλογο. Οι Λόγοι; Πολλοί αναμφίβολα, και όχι ανεξάρτητοι μεταξύ τους.  Ο Βαρδινογιάννης πέρυσι τέτοια εποχή δεν απέρριψε πρόταση Λαϊκής Βάσης, στη συνέχεια μιλούσε με τον Τσάκα και τις καμήλες του, για να έρθει αρχές καλοκαιριού σε συμφωνία για Εταιρεία Λαϊκής Βάσης με την Παναθηναϊκή Συμμαχία; Τι άλλαξε; Ο Αλαφούζος ως πότε θα διοικεί χωρίς εκλογές αλλά κυρίως χωρίς να έχει βάλει το χέρι στην τσέπη; Γιατί κανένας- είτε κάποιος παλαιός μέτοχος είτε κάποιος άλλος- δεν έχει δείξει ενδιαφέρον για ένα σύλλογο με την Ιστορία και το όνομα του Παναθηναϊκού; Με ποιο σκεπτικό έδωσαν οι Γιαννακόπουλοι τη χαριστική βολή στην πολυμετοχικότητα; Τι συμβαίνει με τις συμβάσεις του Βοτανικού; Ακόμα και στις τάξεις των οργανωμένων, που παραδοσιακά αποτελούν το πιο ενεργό κομμάτι του κόσμου, φαίνεται πως παρά την όποια στήριξη στον Αλαφούζο αμφιβολίες συνεχίζουν να υπάρχουν για αυτά και για πολλά περισσότερα ερωτήματα.

   Αποτέλεσμα οι οπαδοί να είναι μπερδεμένοι και ως εκ τούτου αδρανείς σε σχέση με την κρισιμότητα της κατάστασης. Φυσικά για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας εμφύλιος υπήρχε και υπάρχει ακόμα δυστυχώς. Και φοβάμαι θα υπάρχει για καιρό ακόμα όσο η κατάσταση παραμένει θολή, η μεγάλη μάζα των οπαδών βρίσκεται στο σκοτάδι και δεν βρίσκεται ένας να ρίξει έστω λίγο φως. Η κόντρα αυτή που κρατά χρόνια και είναι αποτέλεσμα του Βαρδινογιαννισμού μπορεί ως ένα βαθμό να φανερώνει "υγεία", αφού ως οπαδοί σκεφτόμαστε και διαφοροποιούμαστε, αλλά πλέον όλη αυτή η εσωστρέφεια βλάπτει σοβαρά τον Παναθηναϊκό και τον κόσμο του. 'Αλλωστε για να πετύχεις στον αθλητισμό χρειάζεσαι Διοίκηση-Προπονητή-Παίκτες και Κόσμο ενωμένους. Στην Ελλάδα χρειάζεσαι και έλεγχο του (παρα)κράτους βέβαια αλλά αυτό είναι θέμα διοίκησης για μένα. Πόσα από τα παραπάνω υπάρχουν αυτή τη στιγμή στον Παναθηναϊκό; 

  Για να επανέλθω λοιπόν, ο κόσμος του Παναθηναϊκού δεν είναι σαν τους άλλους. Μπορεί να κάνει αρκετά χρόνια υπομονή αν χρειαστεί αρκεί να νιώσει πως όσοι ασκούν εξουσία στον Σύλλογο ΔΕΝ τον κοροϊδεύουν. Και όσα tweets να κάνει ο Αλαφούζος, όσο και αν λέγεται πως ο Γιάννης έφυγε, όσο και να συντηρεί εμμέσως την επανεμφάνιση του ο Βγενόπουλος πλέον είμαστε διχασμένοι και δεν ξέρουμε ποιόν να πιστέψουμε και πως να κινηθούμε. Η στήριξη και το χειροκρότημα στα δύσκολα είναι θεμιτά αλλά δεν φτάνουν πλέον. Μακάρι να ξεκαθαρίσει σύντομα το όλο θέμα που έχει κουράσει απίστευτα από το 2008 η ακόμα καλύτερα να βρεθεί ένας τρίτος να φτιάξει από την αρχή τον ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ ΜΑΣ. Μόνο έτσι θα επανέλθει η ΥΓΕΙΑ. Προς το παρόν όλοι περιμένουμε...

Share on Google Plus

About Unknown

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.